۱۳۸۸/۶/۵

با شرت سفیدت
لخت،
زیر شلوار
زیر لباس‌هایت
نشسته‌ای

با نگاهی دوخته به TV
و لبه‌های بسته
خشک.

به تو زل زده‌ام،
به کاری که ثانیه‌ها با خطوطت می‌کنند
به فرم انگشت‌هات روی زمین
ممه‌های شکفته و
نگاهی که مصرانه مرا نمی‌بیند

زیر لباس‌هایت
نشسته‌ای

زل زده‌ام به بازوانت
که بویشان را به آستین می‌دهند
و سرخی آستینت را از نور گرفته‌اند
زل زده‌ام به نوک پستان‌هات
که زیر سوتین خوابیده‌اند

و نافت که پشت پیرهن تاریک‌تر شده


بیرونِ لباس‌هات
با انگشتانت
کانال را عوض می‌کنی

آن طرف اتاق،
بی‌حرکت
آنقدر هیزی‌ات را کرده‌ام
که پوسته‌ی نازکت را
خیس می‌کنی
آب می‌شود و
باز می‌شوی.

شکمامون که رو هم می‌شینه انگار دوشاخمو می‌زنن توی برق.

۱۳۸۸/۵/۲۵

پیکر زن همچون میدان نبرد

در جنگ‌های میان نژادی پیکر زن مظهر مقاومت است. جنگجوی جدید برای شکستن این مقاومت تجاوز می‌کند. می‌پندارد این چنین تیر خلاص را به رقیبش می‌زند.
پس از این که زنش، دخترش، مادرش و خواهرش را در جایی امن پنهان می‌کند، در پی زن، دختر، مادر و خواهر رقیبش می‌رود.
...

مبارزین از روی شهوت افسار گسیخته یا عقده‌ی جنسی تجاوز نمی‌کنند.. تجاوز نوعی استراتژی ارتشی برای تضعیف روحیه‌ی دشمن است. در جنگ‌های میان‌نژادی اروپا، تجاوز همسنگ تخریب خانه‌های دشمن، کلیساها یا عبادتگاه‌های دشمن، آثار فرهنگی و ارزش‌های اوست.



- پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی

ماتئی ویسنی‌یک
ترجمه‌ی تینوش نظم‌جو
نشر نی

۱۳۸۸/۵/۱۳

nini

مثل بوی آب‌طالبی
در تابستانی
زیر آفتاب ساحل
پاشدی وایستادی
چشم‌هامو باز کردم
ماسه از تنت ریخت توی یکیش

یک چشمی تماشات می‌کنم
وقتی تنت را آبی می‌زنی و بر می‌گردی..
اسب تراوایی در من
به تو اشاره می‌کند
و می‌گوید
نی‌نی!