جا افتادن کلمه‌ی "کس‌خل" باعث شده‌است که کلمه‌ی "خل" وقتی به تنهایی استفاده می‌شود بار اروتیک پیدا کند. البته خیلی فرق می‌کند که یک بچه‌ی پنج ساله بگوید خل، یا بانویی لوند و بددهن در مکالمه‌ای مودبانه. وقت‌هایی هست که آدم احساس می‌کند خل صورت مودبانه‌ی کس‌خل است و اول کس‌خل بوده و بعد خل. درست است که کلمه‌ی کس در اینجا ظاهرن حذف شده‌است، اما وقتی سر و کار با چیزی انتزاعی‌است که اصولن خود وجود ندارد که ماهیتش از وجودش برآمده باشد، این وجود داشتن یا وجود نداشتن نیست که بودن یا نبودن را تایین می‌کند.
برای همینه که وقتایی که باید با هم رسمی رفتار کنیم، از همیشه حشری‌تر می‌شم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر